دوره 5، شماره 2 - ( 1400 )                   جلد 5 شماره 2 صفحات 36-17 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Maleki M, Mohseni Roudbari S, fakhroleslam M, Zarei G. Potential assessment of non-edible sources for biodiesel production in Iran. IQBQ 2021; 5 (2) :17-36
URL: http://arcpe.modares.ac.ir/article-38-47377-fa.html
ملکی محمود، محسنی رودباری سینا، فخرالاسلام محمد، زارعی قاسم. پتانسیل‌سنجی منابع غیرخوراکی برای تولید بیودیزل در ایران. پژوهش‌های کاربردی مهندسی شیمی-پلیمر. 1400; 5 (2) :17-36

URL: http://arcpe.modares.ac.ir/article-38-47377-fa.html

پتانسیل‌سنجی منابع غیرخوراکی برای تولید بیودیزل در ایران
محمود ملکی1 ، سینا محسنی رودباری1 ، محمد فخرالاسلام 2، قاسم زارعی3
1- گروه فرآیند، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس ، fakhroleslam@modares.ac.ir
3- دانشیار، بخش تحقیقات مهندسی گلخانه، موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، البرز، ایران
چکیده:   (3356 مشاهده)
ایران کشوری با پتانسیل‌های بالا در دسترسی به انرژی‌های تجدیدپذیر همانند انرژی خورشیدی، آبی، بادی و انواع زیست‌توده است. بیودیزل یکی از سوخت‌های تجدیدپذیری است که همواره به‌عنوان جایگزینی مناسب و پایدار (غیرسمی، ایمن و تجزیه­پذیر) برای سوخت‌های فسیلی مطرح ‌شده است. مرور تجربه کشور های مختلف در زمینه استفاده از منابع خوراکی برای تولید بیودیزل نشان می دهد که استفاده از منابع خوراکی موجب ایجاد معضلاتی از جمله کمبود منابع غذایی برای جوامع انسانی، کمبود خوراک دام‌ها و بر هم خوردن توازن در صنایع غذایی شده و می‌تواند منجر به افزایش چشم­گیر قیمت این منابع شود. بنابراین بسیاری از محققان و پژوهشگران استفاده از منابع غیرخوراکی را به‌منظور رفع معضلات ذکرشده، مطرح کرده‌اند. تاکنون منابع غیر خوراکی بسیار گسترده ای برای تولید بیودیزل شناسایی شده است. در این مقاله، منابع غیرخوراکی بیودیزل که در ایران تولید و یا پتانسیل تولید آن‌ها وجود دارد، معرفی شده و مورد بررسی قرار گرفته و یک مطالعه پتانسیل­سنجی برای آن‌ها ارایه شده است. در اینجا منابع غیرخوراکی بیودیزل در چهار دسته ضایعات کشاورزی، روغن‌های پسماند پخت‌وپز، ریزجلبک‌ها و دانه‌های غیرخوراکی دسته‌بندی می‌شوند و این منابع بر اساس پارامتر های مختلفی همچون درصد روغن موجود، میزان روغن در هر هکتار، راندمان تولید بیودیزل، ویسکوزیته، عدد صابونی شدن و طول دوره کشت مقایسه می گردد، که بر اساس نتایج به دست آمده، دانه‌های غیرخوراکی به خصوص دانه‌های نوروزک، کرچک و گلرنگ به‌عنوان منطقی‌ترین و پایدارترین منابع تولید بیودیزل در ایران، شناسایی شده‌اند. همچنین در کار حاضر به سیاست ها و مشوق هایی که نهاد های متولی می توانند جهت رونق صنعت بیودیزل اعمال نمایند، پرداخته شده است.
واژه‌های کلیدی: بیودیزل، منابع غیرخوراکی، دانه روغنی، سوخت تجدیدپذیر، پتانسیل‌سنجی
متن کامل [PDF 1139 kb]   (1608 دریافت)    
نوع مقاله: مروری تحلیلی | موضوع مقاله: جذب و ذخیره انرژی
دریافت: 1399/8/14 | پذیرش: 1399/11/21 | انتشار: 1400/6/31
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.