دوره 3، شماره 2 - ( 1398 )                   جلد 3 شماره 2 صفحات 41-29 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشکده مهندسی شیمی و مواد، بخش مهندسی نفت، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران ، agandomkar@shirazu.ac.ir
2- دانشکده مهندسی شیمی و مواد، بخش مهندسی شیمی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
3- دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، همکار تحقیقاتی
4- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز، دانشکده مهندسی شیمی و مواد، گروه مهندسی پلیمر
چکیده:   (28859 مشاهده)
یکی از روشهای مرسوم ازدیاد برداشت در مخازن نفتی جهان، روش سیلاب زنی با آب است. اشباع بالای نفت باقی مانده در انتهای فرایند تزریق آب، ناشی از راندمان کم جاروبی و رخ دادن سریع پدیده ی مخروطی شدن می باشد. این مشکل با افزودن پلیمر به آب تزریقی و کنترل تحرک پذیری جبهه تزریقی رفع خواهد شد. در این مطالعه سعی شده است از طریق سنتز نانوکامپوزیت ﭘﻠﻲ ﺍﻛﺮﻳﻞ ﺁﻣﻴﺪ، تغیرات تحرک پذیری سیال تزریقی، کشش بین سطحی و ترشوندگی سنگ مخزن آهکی مورد بررسی قرار گیرد. علاوه بر این، عملکرد پلی آکریل آمید تزریقی در شرایط شوری بالای آب سازند، از طریق افزودن نانو ذره سلیس، کنترل گردید. نتایج تست زتا نشان می دهد که افزودن نانو ذره سیلیس موجب پایداری عملکرد پلی آکریل آمید در شرایط شوری بالا می شود. همچنین نانو کامپوزیت پلی اکریل آمید با غلظت 1 درصد نانو دارای کمترین میزان کشش بین سطحی (mN/m 18.34) و بیشترین تمایل به شرایط آبدوستی را دارد. علاوه بر این، نانو کامپوزیت پلی اکریل آمید با درصد نانو سیلیکای 1، بهترین عملکرد را برروی ویسکوزیته آب مخزن دارد که می تواند موجب بهبود نسبت تحرک پذیری گردد (1.07=M) و تولید نفت را افزایش دهد.
متن کامل [PDF 851 kb]   (3972 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: ازدیاد برداشت نفت
دریافت: 1397/11/23 | پذیرش: 1398/6/30 | انتشار: 1398/6/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.