جستجو در:
دوره 5، شماره 4 - ( 1400 )
جلد 5 شماره 4 صفحات 67-55 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zandi A, Ghasemirad S. Evaluation of Tack and Shear Strength of Pressure-Sensitive Adhesives Comprised of Polyurethane and Acrylic Copolymer Blend. IQBQ 2021; 5 (4) : 4
URL: http://arcpe.modares.ac.ir/article-38-58432-fa.html
URL: http://arcpe.modares.ac.ir/article-38-58432-fa.html
زندی اسعد، قاسمی راد سمیه. ارزیابی نوچی و استحکام برشی چسب‌های فشارحساس متشکل از آمیخته پلی‌یورتان و کوپلیمر اکریلیکی. پژوهش‌های کاربردی مهندسی شیمی-پلیمر. 1400; 5 (4) :55-67
اسعد زندی1 
، سمیه قاسمی راد 2
، سمیه قاسمی راد 2
1- دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی شیمی، گروه مهندسی پلیمر
2- دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی شیمی، گروه مهندسی پلیمر ، ghasemirad@modares.ac.ir
2- دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی شیمی، گروه مهندسی پلیمر ، ghasemirad@modares.ac.ir
چکیده: (1559 مشاهده)
موضوع تحقیق: در سال‌های اخیر مطالعات زیادی برای بهبود خواص چسبندگی چسب‌های فشارحساس (PSAهای) پلی‌یورتانی و اکریلیکی صورت گرفته است. به طور کلی، PSAهای پلی‌یورتانی از استحکام برشی بالاتر و PSAهای اکریلیکی از نوچی بالاتری برخوردارند. موضوع این پژوهش، امکان‌سنجی بهره‌برداری از خواص هر دوی این چسب‌ها از طریق روش ساده آمیخته‌سازی و ارزیابی دو خاصیت مذکور بود.
روش تحقیق: ابتدا کوپلیمر اکریلیکی (Ac) متشکل از 82 درصد حجمی بوتیل اکریلات و 18 درصد حجمی متیل متاکریلات به روش محلولی سنتز شد. از سوی دیگر، پلی‌یورتان گرمانرم (TPU) حاوی 5/17 درصد وزنی بخش سخت به روش توده تهیه شد. آمیخته‌سازی این دو پلیمر از طریق اختلاط محلول آن‌ها انجام شد. محلول پلیمرهای خالص و آمیخته‌های آن‌ها در ترکیب‌درصدهای متفاوت بر لایه پلی‌اتیلن‌ترفتالات ریخته‌گری و در دمای محیط خشک شد. برای شناسایی پلیمرهای TPU و Ac از آزمون‌های طیف‌سنجی فروسرخ تبدیل فوریه، کروماتوگرافی ژل‌تراوایی و گرماسنجی پویشی تفاضلی استفاده شد. نوچی حلقوی، استحکام برشی استاتیک، رفتار دینامیکی مکانیکی، زاویه تماس قطره ایستا، ریخت‌شناسی (Morphology) و کدری PSAها مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج اصلی: نوچی PSA اکریلیکی از پلی‌یورتانی بالاتر بود. نوچی PSAهای آمیخته‌ای حاوی 20، 40 و 60 درصد وزنی TPU بالاتر از نوچی اجزای خالص و در آمیخته حاوی 40 درصد وزنی TPU بیشینه بود. این آمیخته نسبت به سایر آمیخته‌ها کمترین زاویه تماس آب و نسبت به پلیمرهای خالص کمترین زمان آسودگی را نشان داد که نتیجه آن تر‌شوندگی (Wetting) بهتر زیرآیند و نوچی بالاتر بود. استحکام برشی PSAها با افزایش مقدار TPU به بالاتر از 40 درصد وزنی در آمیخته‌ها نسبت به PSA اکریلیکی افزایش یافت؛ به طوری که TPU خالص با بالاترین مدول در بسامدهای مختلف و در نتیجه قرارگیری در منطقه PSA با استحکام برشی بالا در پنجره گرانروکشسانی چانگ، از بیشترین استحکام چسبندگی برخوردار بود. امتزاج‌ناپذیری آمیخته‌ها با آزمون کدری‌سنجی و محاسبه پارامتر حلالیت هنسن تأیید شد.
روش تحقیق: ابتدا کوپلیمر اکریلیکی (Ac) متشکل از 82 درصد حجمی بوتیل اکریلات و 18 درصد حجمی متیل متاکریلات به روش محلولی سنتز شد. از سوی دیگر، پلی‌یورتان گرمانرم (TPU) حاوی 5/17 درصد وزنی بخش سخت به روش توده تهیه شد. آمیخته‌سازی این دو پلیمر از طریق اختلاط محلول آن‌ها انجام شد. محلول پلیمرهای خالص و آمیخته‌های آن‌ها در ترکیب‌درصدهای متفاوت بر لایه پلی‌اتیلن‌ترفتالات ریخته‌گری و در دمای محیط خشک شد. برای شناسایی پلیمرهای TPU و Ac از آزمون‌های طیف‌سنجی فروسرخ تبدیل فوریه، کروماتوگرافی ژل‌تراوایی و گرماسنجی پویشی تفاضلی استفاده شد. نوچی حلقوی، استحکام برشی استاتیک، رفتار دینامیکی مکانیکی، زاویه تماس قطره ایستا، ریخت‌شناسی (Morphology) و کدری PSAها مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج اصلی: نوچی PSA اکریلیکی از پلی‌یورتانی بالاتر بود. نوچی PSAهای آمیخته‌ای حاوی 20، 40 و 60 درصد وزنی TPU بالاتر از نوچی اجزای خالص و در آمیخته حاوی 40 درصد وزنی TPU بیشینه بود. این آمیخته نسبت به سایر آمیخته‌ها کمترین زاویه تماس آب و نسبت به پلیمرهای خالص کمترین زمان آسودگی را نشان داد که نتیجه آن تر‌شوندگی (Wetting) بهتر زیرآیند و نوچی بالاتر بود. استحکام برشی PSAها با افزایش مقدار TPU به بالاتر از 40 درصد وزنی در آمیخته‌ها نسبت به PSA اکریلیکی افزایش یافت؛ به طوری که TPU خالص با بالاترین مدول در بسامدهای مختلف و در نتیجه قرارگیری در منطقه PSA با استحکام برشی بالا در پنجره گرانروکشسانی چانگ، از بیشترین استحکام چسبندگی برخوردار بود. امتزاج‌ناپذیری آمیخته‌ها با آزمون کدری‌سنجی و محاسبه پارامتر حلالیت هنسن تأیید شد.
شماره‌ی مقاله: 4
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
فرایندهای شکل‌دهی
دریافت: 1400/10/15 | پذیرش: 1400/12/23 | انتشار: 1401/2/5
دریافت: 1400/10/15 | پذیرش: 1400/12/23 | انتشار: 1401/2/5
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |