آذرگون محسن، کبریت چی عباس، نظری موسی. بررسی تأثیر نسبت NCO/OH، غلظت و نوع کاتالیست بر عمر کاربری سیستم بایندر بر پایه پلیبوتادین خاتمهیافته با هیدروکسیل. پژوهشهای کاربردی مهندسی شیمی-پلیمر. 1397; 2 (3) :65-76
URL: http://arcpe.modares.ac.ir/article-38-24693-fa.html
1- دانشگاه جامع امام حسین (ع)- دانشکده و پژوهشکده فنی و مهندسی- گروه مهندسی شیمی (مرکز علم و فناوری موسم)
2- دانشگاه جامع امام حسین (ع)- دانشکده و پژوهشکده فنی و مهندسی- گروه مهندسی شیمی (مرکز علم و فناوری موسم) ، a.kebritchi@ippi.ac.ir
چکیده: (9035 مشاهده)
در این پژوهش اثر مقادیر مختلف دو نوع کاتالیست پخت رایج دیبوتیل تین دیلورات (DBTDL) و تریفنیل بیسموت (TPB) و نسبتهای مختلف NCO/OH (R) بر عمر کاربری و خواص فیزیکی سیستم بایندر پلییورتانی بر پایه پلیبوتادین خاتمهیافته با هیدروکسیل (HTPB) مورد بررسی قرار گرفته است. با افزایش مقدار کاتالیست پخت برای هر دو نوع کاتالیست، سرعت افزایش ویسکوزیته سیستم بایندر بیشتر میگردد. همچنین با افزایش مقدار R از 8/0 تا ۱ سرعت افزایش ویسکوزیته و دانسیته اتصالات عرضی زیاد میشود. سیستم بایندر برپایه ایزوفرون دیایزوسیانات (IPDI) دو مرحله مجزا افزایش ویسکوزیته با دو ثابت سرعت متفاوت را نشان میدهد که این امر به حضور دو نوع گروه ایزوسیانات با واکنشپذیریهای متفاوت در ساختار مولکولی این عامل پخت نسبت داده میشود. در ادامه خواص فیزیکی و تورم نمونههای بایندر مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس این نتایج، بایندری که دارای بیشترین دانسیته اتصالات عرضی است، دارای کمترین میزان تورم هم میباشد. مقدار عمر کاربری از R 1 به 1/1، بر خلاف انتظار افزایش مییابد. در هنگام استفاده از کاتالیست DBTDL، اثر تفاوت واکنشپذیری بین دو گروه ایزوسیانات IPDI به وضوح قابل تشخیص است ولی زمانی که از کاتالیست پخت TPB استفاده میشود این تفاوت مشاهده نمیشود.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
کامپوزیت دریافت: 1397/6/11 | پذیرش: 1397/11/1 | انتشار: 1397/11/1