دوره 4، شماره 2 - ( 1399 )                   جلد 4 شماره 2 صفحات 18-3 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shahabi Ghoyonloe M, Khojastehpour M, sadrnia H, Ghasemi I. Investigation of the TPS Effect on the Biodegradability of Agricultural Mulches Based on PLA and LDPE. IQBQ 2020; 4 (2) :3-18
URL: http://arcpe.modares.ac.ir/article-38-40393-fa.html
شهابی قویونلوئی محمد، خجسته پور مهدی، صدرنیا حسن، قاسمی اسماعیل. بررسی اثر نشاسته گرمانرم بر میزان زیست تخریب پذیری خاکپوش های کشاورزی بر پایه پلی لاکتیک اسید و پلی اتیلن سبک. پژوهش‌های کاربردی مهندسی شیمی-پلیمر. 1399; 4 (2) :3-18

URL: http://arcpe.modares.ac.ir/article-38-40393-fa.html

بررسی اثر نشاسته گرمانرم بر میزان زیست تخریب پذیری خاکپوش های کشاورزی بر پایه پلی لاکتیک اسید و پلی اتیلن سبک
محمد شهابی قویونلوئی1 ، مهدی خجسته پور 2، حسن صدرنیا3 ، اسماعیل قاسمی4
1- دانشجوی دکتری دانشگاه فردوسی مشهد
2- عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد ، mkhpour@um.ac.ir
3- عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
4- عضو هیئت علمی پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
چکیده:   (2617 مشاهده)
ضرورت افزایش محصولات کشاورزی به تناسب رشد جمعیت و مدیریت بحران کم‌آبی نیازمند ابتکاراتی است تا همزمان با حفظ محیط­زیست، بتواند با به­کارگیری روش‌های ذخیره رطوبت خاک بر کمیّت و کیفیت محصولات تولیدی بیفزاید. در این مطالعه، اثر درصدهای مختلف نشاستۀ گرمانرم به­همراه سازگارکننده مالئیک­انیدرید و همچنین نانوذره خاک رس (15A) بر مقادیر محتوای ژلی و خواص مکانیکی خاکپوش‌های کشاورزی بر پایۀ پلی­لاکتیک­اسید و مخلوط پلی­اتیلن سبک و پلی­اتیلن خطی سبک مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از درصدهای 0، 10، 20 و 30 نشاستۀ گرمانرم در مخلوط 80/20 پلی­اتیلن سبک و پلی­اتیلن خطی سبک و همچنین پلی­لاکتیک­اسید استفاده شد. در طرح آزمایشی انجام شده پارامترهای مستقل، شامل درصد نشاستۀ گرمانرم، نوع پلیمر پایه و پیرشدگی و پارامترهای وابسته نیز میزان محتوای ژلی، استحکام کششی، درصد ازدیاد طول در هنگام شکست و مدول کشسانی در نظر گرفته شد. محتوای ژلی در آمیزه­های حاوی پلی­اتیلن با افزودن نشاستۀ گرمانرم، افزایش و همچنین در آمیزه­های حاوی پلی­لاکتیک­اسید به­تدریج کاهش یافت. بازه تغییرات محتوای ژلی برای نمونه­های آزمایشی قبل و بعد از آزمون پیرشدگی به­ترتیب: بین 10 الی 21 و 2 الی 5 درصد به‌دست آمد. استحکام کششی و ازدیاد طول تا شکست با افزودن نشاستۀ گرمانرم، برای هر دو مجموعه ترکیبات قبل از آزمون پیرشدگی کاهش یافت. اما این روند کاهنده در اختلاط 20 درصدی نشاستۀ گرمانرم، کمتر بود. مقادیر استحکام کششی و ازدیاد طول تا شکست به­ترتیب بین 12 الی 19 مگاپاسکال و 50 الی 350 درصد متغیر بود. این مقادیر برای نمونه­ها بعد از آزمون پیرشدگی به­ترتیب بین 7 الی 11 مگاپاسکال و صفر تا 5 درصد تغییر کرد.
واژه‌های کلیدی: پلی اتیلن سبک، پلی لاکتیک اسید، نشاستۀ گرمانرم، زیست تخریب پذیری
متن کامل [PDF 748 kb]   (1492 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: فرایندهای شکل‌دهی
دریافت: 1398/11/13 | پذیرش: 1399/4/31 | انتشار: 1399/7/6
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.