1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران-ایران
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران-ایران ، hbaniasadi@srbiau.ac.ir
چکیده: (3420 مشاهده)
موضوع تحقیق: یکی از روشهای مهم در درمان زخمهای پوستی استفاده از زخمپوش است. اخیراً استفاده از زخمپوشهای پایه پلیمری بسیار رواج پیدا کرده است. در این راستا، استفاده از پلیمرهای طبیعی در ساخت زخمپوشها اهمیت ویژهای یافته است. هدف از پژوهش حاضر طراحی و ساخت نوعی زخمپوش متشکل از پلیوینیلالکل/آلوئهورا با قابلیت ترمیم زخمهای پوستی است.
روش تحقیق: برای ساخت نمونهها از روش الکتروریسی استفاده شد. ابتدا ژل آلوئهورا استخراج، خالصسازی و به روش خشککردن انجمادی به پودر تبدیل شد. در تمامی نمونهها درصد وزنی مجموع پلیوینیلالکل و پودر آلوئهورا ثابت و معادل 8% وزنی در نظر گرفته شد. این مقدار به صورت تجربی، با سعی و خطا و باتوجه به کیفیت الیاف تولیدی انتخاب گردید. نمونههایی شامل مقادیر مختلف از پلیوینیلالکل و آلوئهورا ساخته شدند و ساختار، استحکام کششی، تورمپذیری در محیط آبی، قابلیت تخریبپذیری و خاصیت ضدمیکروبی آنها مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج اصلی: نتایج نشان داد الیاف با آرایش تصادفی و قطر یکنواخت بدون قطرهریزی تولید شدند. قطر الیاف با افزایش سهم آلوئهورا افزایش یافت. این رفتار به افزایش ویسکوزیته محلول در حضور آلوئهورا نسبت داده شد. با افزایش سهم آلوئهورا در نمونهها استحکام کششی کاهش ولی درصد ازدیاد طول افزایش یافت. رفتار تورمی نمونهها با اندازهگیری افزایش وزن آنها در محیطی مشابه با pH سطح پوست مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که حضور آلوئهورا خاصیت آبدوستی را افزایش میدهد. خاصیت ضدمیکروبی نمونهها در مقابل دو باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس آرئوس و گرم منفی سودوموناس آئروژینوزا با استفاده از روش دیسک انتشار بررسی شد و مشخص گردید حضور آلوئهورا در نمونهها خاصیت ضدمیکروبی نسبت به سودوموناس آئروژینوزا ایجاد کرده است. در نهایت یافته های این پژوهش ظرفیت استفاده از ترکیب پلیوینیلالکل/آلوئهورا برای تولید زخمپوش الکتروریسی شده را تأیید میکند.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
مهندسی پزشکی دریافت: 1398/10/29 | پذیرش: 1399/3/24 | انتشار: 1399/7/6